Kontynenty – 2014

Od 30,00 

1/2014

Sunąłem więc po posadzce synagogi w Koczin rozważnie, poznając rękodzieło XVIII-wiecznych chińskich mistrzów – stopami. A przez rozwarte na oścież okna wpadało słońce i wyznaczało granicę mojego poznania: od bimy do ściany, w cieniu – można, od bimy do okna, w słońcu – nie można, parzy.
Stopami poznawałem keralskie pole ryżowe. Miękka, ciepła, homogeniczna mieszanka gliny, piasku i mułu otuliła moje nogi do kolan. Dno było twarde, równe i chłodne. Jego wypukłości, zagłębienia i krągłości układały mi się w tajemniczy ornament, zmuszały do poruszania nieśpiesznego. Sunąłem więc rozważnie, wybierałem i wiązałem w pęczki źdźbła ryżu i poznawałem dzieło natury – stopami. A pracujący obok Hindusi, do których nieproszony się przyłączyłem, po prostu zrobili mi miejsce w swoim szeregu. Kto się przyłączy?

2/2014

U wylotu uliczki sennie majaczyło morze. Na promenadzie w cieniu marmurowego daszku krył się monumentalny pomnik Mahatmy Gandhiego – pielgrzyma. To było we francuskim niegdyś Pondicherry, zwanym od 2006 roku Puducherry, nad Zatoką Bengalską. Stałem tak na indyjskiej Rue Dumas, mając sjestę śródziemnomorską wokół, a tuż obok resztę indyjskiego świata. Starałem się z ciszy wyłowić jego zgiełk i harmider. Nie wyłowiłem.
Jaką linią znaczą się miejsca, w których schodzi się to, co obce? Jaką fastrygą spaja się w jedno to, co osobne, jakim ściegiem łączy to, co rozryte i rozdarte? Jaką blizną zarastają zespolone krańce, skraje, kresy, gdy stają się wspólnotą?
Ukraina, Polska, Czechy, Sudan, Strefa Gazy, Peru, Ekwador, Indonezja i Ósmy kontynent – może tam znajdziesz odpowiedź? Zapraszam

3/2014

Na wysepce był jeden budynek: świątynia Buddy. Ot, cztery murowane ściany, ciemne, niskie wejście. Musiałem się pokornie schylić. Przeczekam. Podeschnę. Patio okalał jednak daszek tak wąski, że musiałem stać wyprostowany jak struna pod ścianą. Byłem więc uwięziony między wodą, która płynęła po ścianie
i po moich plecach, a ścianą deszczu, którą miałem przed sobą. Patio nie było puste. Dookoła, ramię w ramię, stali współtowarzysze mojej podróży. Dla każdego było miejsce. Mnich, który krzątał się po świątyni, przeszedł środkiem, nic sobie z deszczu nie robiąc, mokry jak wszyscy, przystanął na chwilę i uśmiechnął się. – Piękna pogoda – powiedział.
I wtedy przyszło przebudzenie. Oderwałem się od ściany, wszedłem w deszcz, ciepły, wyczekiwany, oczyszczający, i już spokojny wróciłem – ja, nieśpieszny przechodzień – do łódki.Podróż musi trwać.
Dariusz Fedor, redaktor naczelny

Kategoria:

Opis

„Kontynenty”
Niezależne polskie pismo o podróżowaniu – ekskluzywny magazyn reporterów, pisarzy, fotografów, podróżników. Ukazuje się od 1964 roku (z przerwą w latach 1989-2011), od 2012 roku jako kwartalnik.

„Kontynenty” to reportaże, wywiady, opowieści o odległych krajach, nieznanych obyczajach, tajemniczych misteriach i obrzędach, o odkryciach, przygodach, ludziach. To zdjęcia światowej sławy fotografów. To najwyższy poziom edytorski i najlepsi polscy autorzy, m.in.: Wojciech Jagielski, Paweł Smoleński, Andrzej Stasiuk, Piotr Milewski, Jerzy Bralczyk, Katarzyna Boni, Elżbieta Dzikowska, Marek Kamiński, Monika Witkowska, Robert Robb Maciąg i wielu innych.

„Kontynenty” to premiery, zapowiedzi i omówienia nowości wydawniczych z nurtu literatury podróżniczej. To sprawdzone pomysły na wyjazdy bliskie i dalekie; porady znanych podróżników i blogerów; prezentacje odzieży, sprzętu, wyposażenia wyprawowego i survivalowego.
– To pismo inspiruje, rozbudza wyobraźnię, uczy, jak czerpać przyjemność z poznawania świata – mówi redaktor naczelny Dariusz Fedor.

Informacje dodatkowe

Waga 1,5 kg
Wymiary 28,5 × 21,5 × 4 cm
Wariant zakupu

wersja drukowana, wersja mobilna, wersja połączona – mobilna i drukowana